Çok değil, daha bundan üç dört yıl önce, yerlere tüküren bir kişiyi eleştiren sözde aydınlar “ bu kafa ile Avrupa Birliğine girilir mi” diye akıl verirlerdi. Propaganda öyle sürdürüldü ki, herkes sahiden Avrupa Birliğine gireriz sevdasına kapıldı.
Batının Türkiye’yi cemaatlere, etnik kısımlara ayırıp atomize etme gayretleri o kadar sürdürüldü ki, AB’nin misyonerlik projelerine girmek için insanlar kuyruğa girdi.
Ağzını açanların birinci cümlesi, AB üyeliğine giriş koşullarını açıklayan ifadeler ile doluydu. İşbirlikçiler ağızlarının dolusu ile Avrupa Birliği diyorlardı.
Eş Başkan, her türlü halk karşıtı kanun ve yönetmelikleri çıkardığında Avrupa Şartları diyordu.
O günlerde, AB konusunda AKP’ye destek oldukları için eleştirdiğimiz DSP ve CHP’li dostlarımız üzerimize saldırıyorlar, İnternet sitelerinden isimlerimizi ve resimlerimizi kaldırıyorlardı.
Ama biz o zaman da biliyorduk ki, AB üyelik projesi emperyalist bir projeydi. Biz biliyordu ki, emperyalizmden demokrasi de gelmezdi. Demokrasi gerekli ise biz kendimiz yapmalıydık. Sokma akıl ile bir yere varılamayacağını, bu işin sonunun Türkiye’yi büyük çıkmazlara taşıyacağını söyleyip durduk.
Çok mutluyum, bu ideolojik önderliğimiz, bedeli ağır da olsa, bu gün büyük kitlelerce kabul edilmiştir. Bu husus önümüzdeki büyük mücadele için çok önemlidir.
Artık AKP bile Avrupa Şartı derken bir söylüyor, iki düşünüyor. Öyle bir antiemperyalist birikim oluşmaya başladı ki, AKP’yi götürürse ancak bu birikim ve işsizlik götürür.
Batının emperyalist taleplerini uluslar arası ilişki, küreselleşme diye bize dayattılar. Halk anladıkça, kafalarını duvara çarpa çarpa öğrendiler. Başta sosyal demokratlar verdiği desteği çekmeye başladılar.
Aslında, Avrupa Birliği üyeliği, Kürt Açılımı, Ermeni Açılımı, Kıbrıs Açılımı hepsi bir tek projenin, Amerikan Ortadoğu Projesinin parçalarıydı. Yani Amerika’nın enerji havzalarını ele geçirme projesiydi.
Savaş bitmedi. Hatta yeni başladı diyebiliriz. Bundan önceki safhalar, Amerika’nın zemin oluşturma çalışmalarıydı.
Halkımız bu döneme, Cumhuriyet Mitingleri ile cevap verdi. Meclisteki muhalefet bu mitinglere zamanında önderlik etseydi, Batı ve onun işbirlikçileri bu kadar yol alamazlardı. Muhalefet uyanmakta gecikti. Gecikmenin bedelini onlar henüz ödenmediler. Çünkü toplumsal risk şimdi daha yüksek.
Çekirdek yalan, yani Ergenekon tertibi de tıpkı AB propagandası gibi yok olup gidecek.
