“BEN VAR YA, BEN…” EHHHH NE OLMUŞ!
“Ben var ya, ben çok önemli adamımım. Ben var ya, ben çok sevilirim. Ben var ya, ben her işi yaparım. Ben var ya, ben hem siyasetçi, hem danışman, hem halkla ilişkiler müdürü, çevre müdürü, çevre dostu, öğretmen, her şeyim. Beni tanımıyorsan tanıtırım sana. Tanımanı da sağlarım!” satmaya kalkıyorsa, benim için başka bir şeydir. Eğer bir adam taşımadığı erdemleri sayıyorsa, benim için önemsizdir.
Hey Allahım. Korktum, çok korktum. Nasıl bir öğretmenin, bir belediyede danışmanlık ve halkla ilişkiler müdürlüğü yaptığını yazar mışım. Kendimde yazmamış bana yazdırılmış mış! Hey Allahım sen beni çok önemli, büyük adamlardan koru. Gazabından, tehditlerinden, kendilerini tanıtmalarından koru.
Böyleleri için ne yazayım? Ne söyleyeyim? Diyorum ya bazen söz bitiyor. Kelimeler kifayetsiz kalıyor.
Eğer biri her şey olduğunu söylüyorsa, aslında hiçbir şeydir benim için. Eğer biri kendisinin çok önemli adam olduğunu söylüyorsa, aslında benim için değersiz biridir. Eğer biri kendisinin çok namuslu, çok ahlaklı olduğunu söylüyorsa, aslında benim için tam tersidir. Eğer bir adam insan olmanın erdemlerini
Çünkü adam olmak, iyi insan olmak için kendinizi satmanız gerekmez, kendinizi anlatmanız gerekmez. Çünkü.adam olmak, her insanın olması gereken bir şeydir.
Eğer yanınızdaki dostunuz, arkadaşınız, ilk defa karşılaştığınız biri kendisinin ne kadar iyi biri olduğunu, ne kadar iyi bir adam olduğunu, ne kadar iyiliksever olduğunu, ne kadar mücadeleci olduğunu, ne kadar ahlaklı, namuslu olduğunu, ne kadar cesaretli biri olduğunu anlatıyorsa lütfen uzak durun ondan. Çünkü, bunlar anlatılacak meziyetler değildir, olması gereken meziyetlerdir. Bu meziyetlerin reklama da ihtiyacı yoktur.
Sorun hayatın içinde adam gibi adam olmaktır. Gerisi laf-ı güz ahtır.
