Düşmez denilen Bağdat düştü. Bu bende ne sevinç, neden hüzün yaratıyor. Yeryüzünün herhangi bir yerinde direnenler otoriter düşüncenin temsilcileri olsa ve yenildiklerinde nasıl bende üzüntü; kazananlarında demokrasi havarisi olmadığını biliyor olmak sevinç yaratmıyorsa; Bağdat’ın düşmesi de bana aynı duyguları yaşatıyor.Bugün yeryüzünde çok karmakarışık gibi gözüken, aslında tarihin yeni dinamikleri ortaya çıkıyor. Bu yeni dünya düzeni kurulurken çok acı çekilecek. Dünyanın bir tarafında acıların ve zulmün düzen olduğu yerlerde, yaşanacak bu yeni acılar karşısında belki isyan edeceğiz. Ancak dün orada yaşanan acıları görmezlikten gelenlerin, bugünkü acılar karşısında isyanlarının samimi olmadığını bileceğiz.
Gönüllü gitmeyen zorbalık rejimleri, yeni üretim tarzının egemen olacağı bir dünyada çıban başı ve istikrarsızlık unsurları olmamaları için tasfiye edilecek. Irak’ta olduğu gibi, gerekiyorsa zor kullanılacak.
Önceki gün TBMM’ne, Bakanlıklara, siyasi partilerin genel merkezlerine ve grup toplantılarına yaptığımız ziyaretlerde gördüğümüz şudur. Yeni bir dünya kurulurken, geleceği şekillendirmesi ve bugüne müdahale etmesi gerekenlerin iç çekişmelerden dolayı içlerine kapanmış olması bir trajedidir.
‘Türkiye bugün yaşanılanları hak etmiyor’ diyerek, içe kapanmak, küçük hesaplarla siyaset yapmak ayrı bir şey, gelecekle ilgili vizyon çizmek ve beraber olmak ayrı bir şeydir.
Yeryüzünde birgün otoriter düşüncenin iktidarları mutlaka tasfiye edilecek. Ancak bu süreç öyle kolay gerçekleşmeyecek. Nasıl ki, geçmiş dünya güllük gülistanlık kurulmadıysa, yeni dünya düzeni de sancılı kuruluyor. Eski zihniyetler kolay tasfiye edilmiyor. Yeni zihniyet kolay yerleşmiyor.
Düne kadar Irak’a müdahalenin yanlış olduğunu tartışanlar ve karşı çıkanlar şimdi, yeni Irak’ın nasıl düzenleneceği konusunu konuşuyorlar.
