Türkiye olarak bir yerel seçimi daha geride bıraktık. Doğrusunu söylemek gerekirse benim için birkaç il dışında büyük bir sürpriz yaşanmadı.
Öncelikle birkaç cümleyle yurt genelinden bahsetmek istiyorum.
Seçim öncesi yaptığım tahminlerde Manisa dışında el değiştirecek illerin hepsini tahmin ettim. Yalnız kesinlikle yönetim değiştirmesini beklediğim birkaç il vardı.
Bunların başında Denizli ve Gaziantep geliyordu. Tüm geçim kaynağı olan sanayileri çökmüş bu iki güzide ilin yönetimlerinin değişmemesi beni çok şaşırttı. Özellikle Denizlili arkadaşlarımdan aldığım haberler, şehrin durumunun çok kötüye gittiği yönünde.
Böyle bir ortamda bile AKP %10 oy farkı ile seçimi kazandı. Denizli halkı seçimini yapmıştır, umarım doğruyu seçmiştir çünkü Denizli’nin şu yolu yol değil.
Türkiye geneline bakıldığında ise yine AKP’ye ciddi bir mesaj verildiğini düşünmüyorum. Aslında asıl mesaj geçtiğimiz seçimde AKP’nin %47 oy almış olmasıydı. Bu yerel seçimler sadece muhtemel bir normalleşme sürecinin başlangıcı oldu. AKP bitiş sürecine girdiğini düşünenlere ise kendini kandırmak derler.
Eğer seçim 2-3 ay sonra yapılmış olsaydı, AKP’nin oyları en fazla %30-32 civarı bir seviyeye çekilirdi. Zaten mevcut partilerle bundan daha büyük bir düşüşü de yakın süreçte beklemek hata olur.
Türkiye’de çok büyük bir güçle esen AKP rüzgarının görüp görebileceği en büyük oy oranı zaten 2007 seçimlerinde gerçekleşmiştir. Bana kalırsa Tayip Erdoğan da bundan sonra %40’ların çok üstünde oy oranlarını asla beklememeli. Zaten korkumuz da AKP’nin %50-60 alması değil, devlet kurumlarında ehil olmayan insanlarla kadrolaşması ve politikaları sayesinde ülkeyi felakete sürüklüyor olmasıdır.
Bir de gördük ki AKP’nin Kürtçe açılımı hiçbir işe yaramamıştır. Aksine zamanla bölgede DTP’nin yükselişi gittikçe artacaktır. Bitlis ve Bingöl dışında bütün illerin İl Genel Meclisi sonuçları DTP diyor. AKP’nin artık devletin temelini sarsacak, ulus devleti yıpratacak bu tür açılım-saçılımlardan uzak durması lazım. Bakınız Dengir Mir Mehmet Fırat’ı “Kürt politikası çöktü diye” harcadılar da ne oldu?
Ayrıca sorunu Irak’ın kuzeyindeki Talabani ve özellikle Barzani ile çözmeye çalışmaktan da acilen vazgeçmeli. Sonuçta faturasını memleket olarak ödeyeceğiz.
CHP Ankara veya İstanbul’dan birini almayı başarsaydı, beklenen patlamasını yapar, o noktadan sonra hiçbir parti de önünde duramazdı. Kılıçdaroğlu’nun Ankara’dan değil İstanbul’dan aday gösterilmesi, Dimyat’a pirince giderken eldeki bulgurdan olmak sözü bu yılki CHP büyük şehir politikasına tam oturuyor. Ben yine de Karayalçın’ın kazanmasını bekliyordum.
Melih Gökçek’in mesaj alabilecek kapasitede biri olduğuna inansam diyeceğim ki “Seçimi kazandı ama şehrin %60’ı kendisinden memnun değil.”
Geldik Bolumuza…
İki adayımızı da kutlamalıyım. Alaaddin Yılmaz yine kazandı. Başımıza hal gelmezse beş yıl daha AKP yönetimindeki Bolu’da yaşayacak, sözler tutuldu mu tutulmadı mı göreceğiz.
Tanju Özcan ve CHP çok çalıştı, verdikleri emek için kendilerini kutluyorum. Kimse diyemez ki CHP çalışmamıştır ya da proje üretmemiştir. Fakat olmadı, yine az bir oyla kaybettiler. Bu noktada sadece çalışmadıkları için değil, çalışmalarının doğru olup olmadığı yönünden eleştirilmeliler.(En fazla Sağlık Mahallesi üzerindeki çalışmaları eleştirilebilir) Ayrıca parti içi muhalefet olarak adlandırılan çevreden de seçim öncesinde gereken desteği almışlardır.
Sayın Özcan bu yerel seçimi, CHP’nin eski yönetimi ile 2004 yılında kaybettiği seçime yakın bir oy farkı ile kaybetti. 2007 yılındaki genel seçimi de hesaba katarsak CHP’nin AKP karşısında büyük bir ilerleme kaydetmediğini, önceki seçimde çözümü AKP dışındaki partilerde arayan seçmenin oylarını ise başarıyla aldığını söyleyebiliriz.
Alaaddin Yılmaz da yerel seçimlere nazaran oy sayısını yükseltenlerden. CHP kadar yoğun bir çalışma yapmamasına rağmen taban AKP’yi yanıltmadı. Oy oranlarını büyük ölçüde koruyarak yine seçimi kazanmasını bildiler. Bununla beraber ilçelerde, özellikle Mengen’de AKP adına başarı sağlanmıştır, kutlanmalı.
Dünkü konuşmasında ise Alaaddin Yılmaz’ı çok farklı gördüm. Her kazanılan seçim sonrası aynı tarz konuşmalara alışık olduğumuzu unutmamak üzere, ben yine Sayın Yılmaz’ın tutumunun değişeceğinden, özellikle medyaya ve muhalif insanlara pek iyi davranacağından umutsuzum. Dilerim ki yanılırım. Dilerim ki Sayın Alaaddin Yılmaz kendisine muhalif partilerin oy oranının kendi partisine fark attığını görür ve eski davranışlarından ve tavrından uzak durur. Çünkü bu seçim gösterdi ki daha ikna edici bir CHP, bu Yılmaz’ı ilk seçimde geçecek noktaya gelmiştir.
Sonuçta seçimi bireysel ve halkçı kalkınmaya ağırlık vereceğini taahhüt eden CHP kaybetmiş, kentsel ve yapısal projeler vaat eden AKP kazanmıştır.
Alaaddin Yılmaz’ı kutluyor, geçen 5 yıldan daha sakin olarak, birleştirici bir başkanlık dönemi geçirmesini bekliyorum.
