Feyki biliyorsunuz basketbolda kullanılan bir ifade. Rakibini başka bir hamleye inandırarak onu savunma dışı bırakmak anlamına geliyor. AKP bu son anayasa değişikliği hamlesiyle kadim dostu CHP’ye sağlam bir feyk attı.
Anayasa değişiklikleri her gündeme geldiğinde CHP’nin uykuları kaçıyor.
Yatak yorgan serili halde başta Kemal Anadol olmak üzere anayasa mahkemesine varacaklarını, ne olursa olsun bunun önüne geçeceklerini haykırıyorlar.
Anayasa mahkemesi statükoyu 12 eylül anayasasıyla var etmek isteyen CHP’nin en büyük silahı.
Mevcut anayasa gücünü 12 eylülden alıyor. 12 Eylül gücünü askerden.Asker gücünü statükodan.Statüko gücünü mevcut anayasadan.
Tekerleme gibi..
Bu döngü otuz yıldır var ve kırmak için önümüze güzel bir fırsat çıktı.
Fırsatı millet iyi değerlendirecek. Millet değerlendirecek elbette.
Ancak CHP’nin bunu nasıl değerlendireceği şimdilik merak konusu.
Maddeler ayrı ayrı oylanmayacak gibi konuyu çarpıtıp duruyorlar.
Zaten onlarında geçmesini istediği maddeler 367 oyu alınca referandum konusu olmaktan çıkıyor.
Ondan sonra 367 altına düşen maddeler için paket seçeneğinde zaten bir problem kalmayacak.
12 eylülün yargılanması noktasında nasıl karar vereceklerini şimdiden merak ediyorum.
Ateşle imtihan gibi.
Anayasa mahkemesi önünde yattıkları döşeklerinin çalınması gibi.
Şaka gibi.
Statükonun temsilcileri kendi oyunları ile tuş olacak görünüyor.
12 Eylülde suç işleyenlerin nitekim paşadan başlayarak yargılanacak olması, darbe anayasası önündeki engelleri de tartışmaya açacak haliyle.
Ondan sonra daha temiz ve daha özgür bir ülkede yaşayacak insanlar.
AB ölçülerinde bir demokrasiye adım adım gideceğiz.
Netekim paşadan başlayarak darbenin eli kanlı katilleri tek tek hesap verecekler.
Sorguda, işkencede ,karakolda,mahpus da ömrü çürüyenlerin hesaplarını verecekler.
Önce darbenin koşullarını sonrada kendisini üretenlerin, Ergenekon sürecine bakılınca, nasıl bir projenin konusu olduğu da daha vazih bir biçimde ortaya çıkacak.
Darbenin kudretli paşalarından üçü sağ.
Ressamımız yapabiliyorsa statükonun muhafızlarıyla kulis muhabbeti yaparak zaman aşımı gibi hamlelerle ömrünün son günlerini, genç yaşta ömürlerini hapiste çürüttükleri gibi geçirmemek için ne yapılacaksa o yapılsın mücadelesiyle geçirmeye başlamıştır. Ama korkunun ecele faydası yok.
Hesap günü yaklaşıyor nitekim.
Belki elini çabuk tutarsa, koğuşlarını Hasdal’da pırıl pırıl yapan general ve amiral arkadaşlarını arayarak kendisine bir kıyak yapmalarını talep ederek en azından temizlik nöbetinden yırtabilir. Ama millet iradesi nitekim paşamızın ensesinde. Bu yüzden korku gidip Marmaris deki yalnızlıktan şikayetçi paşamızın yazlığının kapısını, Fuzuli’nin ;
‘Ne yanar kimse bana ateş-i dilden özge
Ne açar kimse kapım bad-ı sebadan gayri’ şiirini mırıldanırken çoktan çalmıştır bile.
