22 Aralık 1914 Birinci Dünya Savaşında, Osmanlı İmparatorluğu Ordusuyla, Rus İmparatorluğu Ordusu arasında meydana gelen savaş sonucunda, doğu cephesine hareket eden ordumuz, düşmanla karşılaşmadan Allahuekber Dağında kar ve borana tutularak, donarak şehit düştüler. Bu harekette şehit düşen 90 bin askerimizin ölümünü hüzünle yâd ediyorum. Bu anlamsız savaşta, yanlış bir komuta hatası sonucunda, canlarımızın acısı 105 yıl aradan geçse de, hâlâ yüreğimizi acıtmaktadır. Bu anlamsız savaşın sonucunda hayatını yitiren şehitlerimiz için yazmış olduğum “SARIKAMIŞ ŞEHİTLERİ” şiirimi sizlerle paylaşarak bir nebzede olsa, acımızı dindirmek istedim. Vatanımız için canını feda eden her şehidimizin nur içinde uyumalarını diliyorum.
SARIKAMIŞ ŞEHİTLERİ
Milletine hizmet için yola çıkıp yürüdü
Tutulduğu tipi, boran etrafını bürüdü
Savaşmaya az bir menzil kalsa bile zor idi
Allahuekber dağını geçemedi yiğitler
Sarıkamış toprağında yatıp kaldı Şehitler
Bir fırtına esip durdu doksan bin genç başında
Kimi ana kuzusuydu kimi yirmi yaşında
Yürüdü düşman üstüne zemherinin kışında
Aldı koynuna zalim dağ uyudular yiğitler
Sarıkamış toprağında yatıp kaldı Şehitler
Yazgı denen o yazılar alınlara yazıldı
Bulutlar da surat astı gözyaşları süzüldü
Ana saçın başın yoldu evladına üzüldü
Gidenlerden dönen yoktu can verdiler yiğitler
Sarıkamış toprağında yatıp kaldı Şehitler
Karı yorgan döşek edip yayıp yere serdiler
Boylu boyunca uzanıp cennetine vardılar
Vatan için savaşmadan uğruna can verdiler
Artik nefes almıyordu uyuyordu yiğitler
Sarıkamış toprağında yatıp kaldı Şehitler
Bir asırdır unutmadık bağrımızı yaktılar
Ol cennetin ırmağında sel su olup aktılar
Gidişine baka kaldık dünyamızı yıktılar
Nur içinde yüzüp gezer cennet mekân yiğitler
Sarıkamış toprağında yatıp kaldı Şehitler.
Mürsel ADIGÜZEL
Eğitimci Yazar ve Şair






















