Şerefli ve onurlu İnsan olmanın Vasıf’ları vardır bunlar. Bir insanın en önemli vasfı onurlu ve haysiyetli olmasıdır. Bu insana toplum içinde değer kazandırır yüksek mertebeye ulaştırır. Eşrefi mahlukat kılar!
Cenab-ı Allah insanı : “Eşrefi Mahluk” (yaratılmışların en şereflisi) olarak vasıflandırmış ! Meleklere de insana secde etmesini emretmişti. Malumunuz olduğu gibi secde etmeyip Rabbimizin buyruğuna isyan eden Şeytan lanetlenmiş ve yüce makamdan kovulmuştu! Bu olay tüm insanlar için ibret verici bir hadisedir!
İnsan da Yüce Yaratanın emrine asi gelir, karşı çıkar ve insani değerlerini kaybederse o makamdan kovulmayı hak eder? Diye düşünmesi ve insan olabilmenin Vasıf’larını taşıması gerekir, öyle değil mi?
İnsan olmanın Vasıf’ları içinde yer alan: Şeref, haysiyet, namus ve ahlak insanın süsü, elbisesidir! Bunları bir insandan çeker alırsanız geriye: şerefsiz, haysiyetsiz, namussuz ve ahlaksız bir mahluk kalır ki; biz ona hayvan diyoruz. Malumunuz bu değerleri hiçe sayan bir takım mahluklar insanı düşünen bir hayvan diye tanımlamıyorlar mı?
Bazen bir takım iş yerlerinde asılı görüyoruz: “ Şeref’ini kaybeden her şeyini kaybeder!” Yazısını… Aslında buna: Şeref, haysiyet, namus ve ahlak terimlerini de eklemek gerekiyor öyle değil mi?
Şeref insanın utanma, arlanma ve hicap duyma özelliğidir! Bir anlamda da insanın haysiyeti onuru demektir. Onurunuzu kaybederseniz insan olmanın vasfını kaybetmiş olursunuz! Utanmaz, arlanmaz ve onursuz kişinin yapamayacağı ahlaksızlık da yoktur!
Kızdığımız, sinirlendiğimiz birisine: “ Namussuz, şerefsiz herif!” deriz. Niçin mi? Namus değerlerini kaybeden, Onur ve Şeref’ini de kaybeden insan demektir. Onun için İslam namus değerini öne çıkarmış, haddi aşmayı ve namus değerlerini çiğnemeyi yasaklamıştır!
Evli iki insanın namus değerlerini çiğneyip fuhşa yönelmesi, haddi aşması recm (ölüm) sebebi sayılmıştır!… Şimdi diyeceksiniz ki: “O zaman telef edilecek binlerce namussuz kişi var aramız da!” Onu ben bilmem Hak bilir. Cezasını da verecek olan Allah’tır. Şeytanın kapıdan kovulduğuna dönerse kişi şaşırmasın!..
Namus: Türk töresinde de en başta gelen haysiyetli bir özelliktir. Allah göstermesin namusunu kaybeden kişi insani değerlerini de kaybeder. Belki de toplumların en hassas konusu da budur. Namus değerlerini kaybeden toplumlar ahlaki değerlerini de kaybedip mahluklaşıyorlar öyle değil mi?
Türk tarihine bir bakın namus değerlerini çiğneyenler en ağır ceza ile cezalandırılmışlar, hatta öldürülmüşlerdir!..
Ve ahlak:Ahlak kazanılan insanı değerlerin bütünüdür.Ahlak toplumun tutkalıdır. Ahlakını kaybetmiş olan insan, insani değerlerini dağıtmış mahluktur. Bu da Sahibi ölmüş viraneye dönmüş bahçe misalidir. İslam bir ahlak dinidir. Bedenin elbisesi, ruhun süsü ve insanın en önemli vasfıdır. Ahlaksız bir kişinin her kötülüğü yapabilecek yapısı vardır!
Ne yazık ki toplumlar günümüzde bu tür insani değerlerini kaybetmeye başladı.Namus, Şeref, haysiyet,ahlak; kaç para eder? demeye başladık!..Özellikle Batı toplumlarında başlayan bu yozlaşma İslam ülkelerinde de kendini göstermeye başladı. Bir zamanlar bütün dünyanın örnek aldığı Müslüman Türk toplumu Batı’yı taklit etmeye başlayınca Batının tüm ahlaksızlığını kendi ülkesine taşıdı…
Ahlaksızlık tehlikesinin zirveye ulaştığı 20. Yüzyılda insanlık bir değişim, başkalaşım geçiriyor. İnsan kalma ile hayvanlaşma arasında gelişen garip ve zavallı bir değişim: Biz değil, Kur’an bu tehlikeyi haber veriyor: Ahlaksız toplumların sonunun hüsran olacağını ve ilahi felaketi beklemeleri gerektiğini haykırıyor!..
Sözün özü: günümüz insani “ Eşref-i Mahluk” olmanın Vasıf’larını bir bir kaybetmeye başladı.Yozlaşıyoruz, yabancılaşıyoruz ve insan olmanın Vasıf’larını kaybediyoruz: İlahi huzurdan kovulan şeytanın peşine düştük gözü kapalı süratle felaket çukuruna doğru gidiyoruz! Allah ıslah eylesin! Dost sohbetinde dile gelen bu felaket haberi bize insanlığın kendi felaketini kendi elleri ile hazırladığı endişesini fısıldıyor!..
