Bizim zamanımızda orta ikinci sınıf derdik. Yedinci sınıfta okuyan yiğenim msn ‘nickine’ “adamımsın linkin Park” yazmasıyla başladı herşey. Kimdir, nedir bu ‘linkin park’? Türk metal grubuymuş, son zamanların popüler gruplarından olsa gerek. Metal müzik dinlemeyeli yüz yıllar olmuş galiba ne adları ne de müzikleri tanıdık geldi. Ama bizim oğlan deli oluyor onlara. Çocuklar da hiç fena değiller aslında. Yine de kıllık yapacağım ya ‘nerede bizim Metalica’nın One’ı? Gelmedi dünyaya henüz böyle şarkı yapanlar” diye hemen bir babaannelik yaptım. Bizim oğlan “teyyyzeee” diyerek hemen One’ı buldu, internetten. O şarkının sonundaki bateri solo yok mu! Ensemde her zaman derin izler bırakmıştır. Kafayı sallamadan dinlemenin imkanı olmayan şarkıların en önde gelenidir, One! Şarkısının muhteşemliği bir yana klibi de bir o kadar etkileyicidir. Siyah beyaz çok eski bir filmden alınan savaş görüntülerinin ve diyalogların eşliğinde grubun üyeleri şarkıyı büyük bir gayret ile söylemektedirler.
Filmdeki diyaloglardan birinde bir çocuk babasına ya da her kim ise ona soruyor: What is democracy? Diyeri anlatıyor Demoracy is … tam olarak takip edemediğim için cevabı en iyisi internetten araştırmak dedim. Hem yazıyı yazıyorum hem de araştırmaya devam ediyorum. Bakalım neler çıkacak? Bu görüntüler, Dalton Trumbo’nun 1939 yılında yayımlanan “Johnny Got His Gun” (Johnny askere gitti) aynı adlı eserinin 1971’de çekilen filmine aitmiş. İlgilenen olursa http://www.thirdworldtraveler.com/General/JohnnyGotHisGun.html linkinden İngilizce’sini bulabilirler..
Yalnız okudukça insana fenalıklar geliyor, atlaya atlaya okuyorum fakat “Demokrasi nedir” sorusuna verilen cevabı bulamadım. Fakat sabahın ikisinde okunası bir yazı değilmiş. Okudukça göğsüm daraldı. Özetle, savaşta kolu, bacağı, burnu, kulağı kısacası hemen her uzvu kopmuş bir et külçesi haline dönmüş; kör ve sağır fakat en acıklısı hala aklı başında, ne ölebilecek, ne yaşayabilecek; düşle gerçek arasında sıkışmış bir halde ömrünü bir hastane odasında geçireek olan bir savaş mağdurunu anlatıyor.
Peki neden? Bu savaşın nedeni nedir? Özgürlük ve Demokrasi! Tanıdık geliyor mu bu sözler? Çok tanıdık değil mi? Amerikanın onuru için savaşacaklarını söylendiğinde, yazar, “Bana onurdan bahsetme. Çinlilerin, Meksikalıların, Kanadalıların, İngilizlerin, Afrikalı zencilerin onurları yok mu?” diye sorar ve sonraki satırlarda devam eder: “Ölü ne söyler? Milyonlarca ölen kişiden biri, hiç geri dönüp ölümün, onursuzca yaşamaktan daha iyi olduğunu söyledi mi? Dünya demokrasisinin korunması adına öldükleri için mutlu olduklarını söylediler mi? Özgürlüğü kaybetmektense, ölmeyi isterim, dediler mi…”
Ölüme giden birinin değil, ölen birinin gerçekten cevaplaması gereken sorular bunlar. Tüylerim diken diken oldu.
Linklerden birinde (http://www.mp3banka.com/johnny-got-his-gun-dvdrip-1971-turkce-altyazili-t128896.html) şu yorumu buldum: “Johnny got his gun izleyiciyi hiç rahat bırakmayan, yorucu ama bir o kadar da çarpıcı, belleklerden kolay kolay çıkmayacak olan bir film. izlediğim en başarılı savaş karşıtı eser; aynı zamanda en kıyıda kenarda kalmışı. Kara listeye alınmış yönetmeni yüzünden halen Amerika’da dvd’si çıkmamış olan bu filmin (neyse ki Fransa ve İngiltere baskıları mevcut) hakları da ilk piyasa işlerinde kullanılmak üzere Metallica tarafından satın alınmış durumda.
Tüm zamanların en başarılı savaş karşıtı filminin bir nesil tarafından Metallica’nın bir klibinde görünen iki üç kare olarak hatırlanması çok üzücü…”
Öylece kaldım. Bu kadarını beklemiyordum doğrusu. Biraz lay lay lom oturmuştum bilgisayarın başına…
Şimdi ise üzgünüm…
Yalanlarla ölüme gönderilenler için üzgünüm…
Dünyanın neresinde…
Hangi milletten olursa olsunlar..
Eli kana bulaşanlar
ve kanları toprağa karışanlar için üzgünüm…
