Fakat S-400 gibi son derece sofistike silah sistemleri üzerine bu kadar “meslek erbabının” (ki, ülkemizin bir hayli gelişmiş olduğunun da göstergesidir!) olduğunu doğrusu bilmiyordum.
S-400 güzellemeleri yapanlar, işin politik anlamını bilerek çarpıtıyorlar. NATO üyesi olan Türkiye’nin NATO karşıtı Rusya’dan böylesine özgün silah(lar) almasının Türkiye için ne gibi politik sonuçları olur sorusunun üzeri örtülüyor.
Neden Erdoğan iktidarı Batı’dan uzaklaşma pahasına Rusya ile yakınlaşıyor?
S-400 alınması, Türkiye’nin Suriye’de kendine alan açma çabasının ve Rus uçağını düşürmesinin bir bedeli olarak Rusya’ya verilmiş tavizlerin bir sonucu olabilir mi?
Erdoğan, ABD ile Rusya arasında bir sarkaç politikası yürüterek kendine Ortadoğu’da politik bir alan açma ve bu bağlamda özellikle Suriye’deki Kürt oluşumunu boğmanın yollarını mı arıyor?
Erdoğan dış politikayı, iç politikadaki totaliterleşme inşasının bir parçası olarak mı kullanıyor?
Bütün bunlar bize, Rusya’dan alınan S-400 hava savunma füze sisteminin, salt bir silahlanma politikasından daha fazla politik anlama sahip olduğunu gösteriyor.
Silahtan anlamam, bilmem. Konvansiyonel silahlar İkinci Dünya Savaşı’ndan kısa bir süre sonra ikinci plana düştü. Bilgi teknolojileriyle programlanmış nükleer silahlar, kıtalararası füzeler yapılıyor ki, insan insanın felaketini hazırlıyor.
Bildiğim şu ki, tarih boyunca her bir yeni silah üretimi, onu etkisiz kılacak karşıtlığa sahip başka bir silahın üretimini doğurdu.
Tipik örnektir; tank ve tankı etkisiz kılmak için üretilen tanksavar. Bunun şimdilik bir sonu da görünmüyor. Onun için, yarın S-400 savunma füze sistemini boşa çıkaracak bir başka silah yapılabilir. 30 yıl önce öve öve bitirilemeyen F16 uçakları artık ıskartaya çıkmak üzere. Yerine ne güzel F35’ler üretildi! ABD’nin F35’i olmuyorsa, Rusya’nın SU35’i var! Bu silahlanma işi bir kara delik gibi insan hayatını, canlı hayatını, doğayı, ekonomiyi yutmaya devam eder.
Her bir ülkenin kendini……..
Fakat S-400 gibi son derece sofistike silah sistemleri üzerine bu kadar “meslek erbabının” (ki, ülkemizin bir hayli gelişmiş olduğunun da göstergesidir!) olduğunu doğrusu bilmiyordum.
S-400 güzellemeleri yapanlar, işin politik anlamını bilerek çarpıtıyorlar. NATO üyesi olan Türkiye’nin NATO karşıtı Rusya’dan böylesine özgün silah(lar) almasının Türkiye için ne gibi politik sonuçları olur sorusunun üzeri örtülüyor.
Neden Erdoğan iktidarı Batı’dan uzaklaşma pahasına Rusya ile yakınlaşıyor?
S-400 alınması, Türkiye’nin Suriye’de kendine alan açma çabasının ve Rus uçağını düşürmesinin bir bedeli olarak Rusya’ya verilmiş tavizlerin bir sonucu olabilir mi?
Erdoğan, ABD ile Rusya arasında bir sarkaç politikası yürüterek kendine Ortadoğu’da politik bir alan açma ve bu bağlamda özellikle Suriye’deki Kürt oluşumunu boğmanın yollarını mı arıyor?
Erdoğan dış politikayı, iç politikadaki totaliterleşme inşasının bir parçası olarak mı kullanıyor?
Bütün bunlar bize, Rusya’dan alınan S-400 hava savunma füze sisteminin, salt bir silahlanma politikasından daha fazla politik anlama sahip olduğunu gösteriyor.
Silahtan anlamam, bilmem. Konvansiyonel silahlar İkinci Dünya Savaşı’ndan kısa bir süre sonra ikinci plana düştü. Bilgi teknolojileriyle programlanmış nükleer silahlar, kıtalararası füzeler yapılıyor ki, insan insanın felaketini hazırlıyor.
Bildiğim şu ki, tarih boyunca her bir yeni silah üretimi, onu etkisiz kılacak karşıtlığa sahip başka bir silahın üretimini doğurdu.
Tipik örnektir; tank ve tankı etkisiz kılmak için üretilen tanksavar. Bunun şimdilik bir sonu da görünmüyor. Onun için, yarın S-400 savunma füze sistemini boşa çıkaracak bir başka silah yapılabilir. 30 yıl önce öve öve bitirilemeyen F16 uçakları artık ıskartaya çıkmak üzere. Yerine ne güzel F35’ler üretildi! ABD’nin F35’i olmuyorsa, Rusya’nın SU35’i var! Bu silahlanma işi bir kara delik gibi insan hayatını, canlı hayatını, doğayı, ekonomiyi yutmaya devam eder.
Her bir ülkenin kendini……..
Fakat S-400 gibi son derece sofistike silah sistemleri üzerine bu kadar “meslek erbabının” (ki, ülkemizin bir hayli gelişmiş olduğunun da göstergesidir!) olduğunu doğrusu bilmiyordum.
S-400 güzellemeleri yapanlar, işin politik anlamını bilerek çarpıtıyorlar. NATO üyesi olan Türkiye’nin NATO karşıtı Rusya’dan böylesine özgün silah(lar) almasının Türkiye için ne gibi politik sonuçları olur sorusunun üzeri örtülüyor.
Neden Erdoğan iktidarı Batı’dan uzaklaşma pahasına Rusya ile yakınlaşıyor?
S-400 alınması, Türkiye’nin Suriye’de kendine alan açma çabasının ve Rus uçağını düşürmesinin bir bedeli olarak Rusya’ya verilmiş tavizlerin bir sonucu olabilir mi?
Erdoğan, ABD ile Rusya arasında bir sarkaç politikası yürüterek kendine Ortadoğu’da politik bir alan açma ve bu bağlamda özellikle Suriye’deki Kürt oluşumunu boğmanın yollarını mı arıyor?
Erdoğan dış politikayı, iç politikadaki totaliterleşme inşasının bir parçası olarak mı kullanıyor?
Bütün bunlar bize, Rusya’dan alınan S-400 hava savunma füze sisteminin, salt bir silahlanma politikasından daha fazla politik anlama sahip olduğunu gösteriyor.
Silahtan anlamam, bilmem. Konvansiyonel silahlar İkinci Dünya Savaşı’ndan kısa bir süre sonra ikinci plana düştü. Bilgi teknolojileriyle programlanmış nükleer silahlar, kıtalararası füzeler yapılıyor ki, insan insanın felaketini hazırlıyor.
Bildiğim şu ki, tarih boyunca her bir yeni silah üretimi, onu etkisiz kılacak karşıtlığa sahip başka bir silahın üretimini doğurdu.
Tipik örnektir; tank ve tankı etkisiz kılmak için üretilen tanksavar. Bunun şimdilik bir sonu da görünmüyor. Onun için, yarın S-400 savunma füze sistemini boşa çıkaracak bir başka silah yapılabilir. 30 yıl önce öve öve bitirilemeyen F16 uçakları artık ıskartaya çıkmak üzere. Yerine ne güzel F35’ler üretildi! ABD’nin F35’i olmuyorsa, Rusya’nın SU35’i var! Bu silahlanma işi bir kara delik gibi insan hayatını, canlı hayatını, doğayı, ekonomiyi yutmaya devam eder.
Her bir ülkenin kendini……..
Fakat S-400 gibi son derece sofistike silah sistemleri üzerine bu kadar “meslek erbabının” (ki, ülkemizin bir hayli gelişmiş olduğunun da göstergesidir!) olduğunu doğrusu bilmiyordum.
S-400 güzellemeleri yapanlar, işin politik anlamını bilerek çarpıtıyorlar. NATO üyesi olan Türkiye’nin NATO karşıtı Rusya’dan böylesine özgün silah(lar) almasının Türkiye için ne gibi politik sonuçları olur sorusunun üzeri örtülüyor.
Neden Erdoğan iktidarı Batı’dan uzaklaşma pahasına Rusya ile yakınlaşıyor?
S-400 alınması, Türkiye’nin Suriye’de kendine alan açma çabasının ve Rus uçağını düşürmesinin bir bedeli olarak Rusya’ya verilmiş tavizlerin bir sonucu olabilir mi?
Erdoğan, ABD ile Rusya arasında bir sarkaç politikası yürüterek kendine Ortadoğu’da politik bir alan açma ve bu bağlamda özellikle Suriye’deki Kürt oluşumunu boğmanın yollarını mı arıyor?
Erdoğan dış politikayı, iç politikadaki totaliterleşme inşasının bir parçası olarak mı kullanıyor?
Bütün bunlar bize, Rusya’dan alınan S-400 hava savunma füze sisteminin, salt bir silahlanma politikasından daha fazla politik anlama sahip olduğunu gösteriyor.
Silahtan anlamam, bilmem. Konvansiyonel silahlar İkinci Dünya Savaşı’ndan kısa bir süre sonra ikinci plana düştü. Bilgi teknolojileriyle programlanmış nükleer silahlar, kıtalararası füzeler yapılıyor ki, insan insanın felaketini hazırlıyor.
Bildiğim şu ki, tarih boyunca her bir yeni silah üretimi, onu etkisiz kılacak karşıtlığa sahip başka bir silahın üretimini doğurdu.
Tipik örnektir; tank ve tankı etkisiz kılmak için üretilen tanksavar. Bunun şimdilik bir sonu da görünmüyor. Onun için, yarın S-400 savunma füze sistemini boşa çıkaracak bir başka silah yapılabilir. 30 yıl önce öve öve bitirilemeyen F16 uçakları artık ıskartaya çıkmak üzere. Yerine ne güzel F35’ler üretildi! ABD’nin F35’i olmuyorsa, Rusya’nın SU35’i var! Bu silahlanma işi bir kara delik gibi insan hayatını, canlı hayatını, doğayı, ekonomiyi yutmaya devam eder.
Her bir ülkenin kendini……..
