Bir biyografi kitabında okumuştum, hayatı anlatılan kişi duvarda asılı Osmanlı İmparatorluğu haritasını kastederek “kaldırın şunu, yerine dünya haritasını asın” der.Bana o an emperyalist bir düşünce gibi gelse de sonunda hedefleri, idealleri büyük olanların hayatta daha çok başarılı olduklarını gördüm.
Bu arada şunu belirteyim ki bu tür düşünceler eğer kendilerine gidilen toplumların hayrına ise hiçte emperyalist değildir.
Türkiye bilindiği üzere Osmanlı Devletinin mirasları üzerine inşa edildi. Günahı ve sevabıyla Osmanlı’nın mirasını devraldı. Zaman-zaman tarafımızca reddedilse bile dünya bize öyle görüp algılıyor,
bundan kaçış yok.
Ne var ki, “yurtta sulh, cihanda sulh” desturu ile hiçbir işe bulaşmama, inisiyatif almama amacı güdülerek bu güne kadar gelindi. Ayrıca sosyal ve kültürel yapılanmasını batılı olma sevdasıyla batıdeğerlerini taklit ederek kendini değişime zorladı.
Ancak şunun hesabını yapmadı, yapamadı;
Üzerinde oturduğu coğrafya, kendi halinde, etliye sütlüye karışmadan yaşamayı mümkün kılmıyor, zaten dünya da buna izin vermiyor.Hal böyle olunca tarih boyunca hiç rahat yüzü göremiyor.Devrine göre güçlü ise göç alıyor, zayıf konumunda ise göç veriyor.
Yani bu demektir ki burada kurulan devletler ya güçlü olup çevresini etkileyip tayin edici olacaklar yada birilerinin koltuğunun altına sığınacaklardır. Maalesef ikisinin ortası olmuyor.
Fakat şu anda bizim tercih etmediğimiz ama geçmişten devraldığımız miras ise “tayin ediciliktir”.
Atalarımız tercih etmişler,coğrafya bunu emretmiş bir kere, bundan da kaçış yok.
Tayin edicilik yada günümüzün moda tabiriyle “çekim alanı” oluşturmak sadece güçlü ekonomi ile olmuyor, hele kuvvetli ordu ile hiç olmuyor, çünkü;
Güçlü ekonomi ile ancak mal satarsınız yada mal alırsınız dost edinemezsiniz, gönüle giremezsiniz, hele güçlü ordu ile ancak işgal edebilirsiniz.
Çekim alanı ancak güçlü ekonomilerin yanında güçlü kültürle ve yaşam felsefesi ile olur.Eğer kültürünüz ve yaşam felsefeniz toplumlara bir şeyler veriyorsa size olan ilgi artar, dostlar kazanırsınıGüçlü ekonomiler bu muhabbeti beslemeye, güçlü ordular da korumaya yarar.
Öyleyse biz çekim alanı oluşturacaksak hangi kültürle ve yaşam felsefesi ile bunu başaracağız?
Birilerinin hemen “çağdaş yaşam,çağdaş kültür yada batı kültürü” diyeceklerdir.
İyi de aslı varken bizim taklit ürünümüzü neden tercih etsinler? İki arada bir derede kalmış kendisi ile bile barışık olmayan bir toplumu neden örnek alsınlar?
Peki bize bu güne kadar “çağdaş insan” olma adına batı kültürünü dayatanlar bunun farkında değiller miydi?
Şimdi değillerdi dersem kuruculara yan bakmış olacağım, farkında idiler desem daha çok yan bakmış olacağım,
Çünkü burada komplocu ruhum beni gıdıklar “acaba ülkeyi biz kurtardık da biz inşa edemedik mi?” diye sormaya başlarım kendi kendime !…
