Gözyaşımda Saklısın Ağlayamam Ben.

Gözyaşımda saklısın ağlayamam ben. Bu bir şarkının ilk mısraı. Türk sanat müziğinin usta yorumcularından Zekai Tunca ile tanınan şarkının söz yazarları Zekai Tunca ve Seyhan Girginer´e ait.
Sahi gözyaşı ne?
Bilinen şekliyle özellikle ağlayınca gözümüzden akan sıvı.
Peki ya terkibi?
Hüseyin Yıldıran´a ait bir yazı okumuştum. Yazının başlığını okuyanın tamamını okumasına gerek yoktu. Çünkü yazının başlığı “Gözyaşının terkibi” idi.
Sahi gözyaşının bir terkibi var mı?
Eğer alerjik bir durum yoksa hasta da değilse ancak hüzünlendiğiniz zaman ağlayabilirsiniz. Bakmayın siz mutluluk gözyaşı dediklerine aslında o da hüznün başka bir halidir.
Görünen şekliyle gözyaşı dışarı akar. Dedik ya görünen şekliyle.
Aslında gözyaşı “içeri” akar. Dışta görünen sadece şekli bir görüntüdür. Biz gözyaşının tezahür etmesine sebep olan şeyleri bilemeyiz. Hatta sahibi bile bilemez.
Büyük şair Şeyhülislam Yahya “Neler çeker bu gönül söylesem şikâyet olur” derken sadece kendi bileceği veya kendinin anladığı bir derdi izhar etmiştir aslında. Yine kadın şairlerimizden Leyla Hanım “Zalım söyletme beni derunumda neler var” derken hangi hüznü yaşıyordu?
Gözyaşı hüzünlerin zahiri görüntüleridir. Yoksa terkibi bize uzaktır.
Siz gözyaşlarını hep dışarı akar sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Yukarıda bazı şairlerden nakledilen mısralara dayanarak şunu diyebiliriz ki dışarı akan yaşlarla içeri akan yaşlar aynı değildir.
Gözyaşı bir semboldür.
O; hüznün, elemin, ayrılığın, sevginin, sevdanın sembolüdür…
O; imanın, inancın, vatanın, sembolüdür…
O; işin aşın, emeğin, sembolüdür…
Hâsılı o, hasretin aşkın sembolüdür…
Siz hiçbir şeylerin hasretini çektiniz mi?
Zor değil mi?
Şimdi söyleyin gözyaşı içeri mi akar, dışarı mı?
Sizce gözyaşının terkibi nedir?
Ne olduğunu ne önemi var.
Mademki gözyaşı var, bir şeylere hasret var.