Bir bitkinin üzerinde bulunan ve ileride dal, çiçek veya yaprak verecek olan filiz
Bir hedefe giden yollar vardır.
Bir hedefi gösteren işaretler vardır.
Emareler, belirtiler, izler ve işaretler vardır.
Hepsi de bir şeylerin varlığını gösterir. Bir şeylerin haberciliğini yapar.
Sabah toprağın ıslak olması gece yağmur yağmasına delalet eder. Biz yağmurun yağmasını görmesek de.
Çeşmeden akan su, boruda veya depoda su olduğuna alamettir.
Biz hep görünene göre hükmederiz.
Goncalar gül olmayı hayal eder. Çünkü gonca olmadan gül açmaz.
Ya tomurcuklar…
Kimse bir fidanın tomurcuklarının özelliğinden bahsetmez. Çünkü tamamen neticeye göre karar veriyoruz. Bu vefasızlık veya haksızlık.
Bir fidan gövdesinden tomurcuklanmasa ne dal, ne yaprak, ne de çiçek olur.
Anlamı “küçük” olabilir ama “büyük” şeylerin habercisidir.
Küçük şeyler olmasa büyük şeyler de olmaz.
En güzel tomurcuk gönülde yeşeren tomurcuktur. Çünkü gönülde yanlış şey olmaz. Orası sevginin anavatanıdır. En güzel duygular önce orada tomurcuklanır, sonra “neşv ü nema” bulur. Daha sonra da başka gönüllerde bulur yerini. Başka gönüllerde bulur yârini. Yârı aradığı yerde bulan
başka ne arasın daha?
Biz her şeye büsbütün baktığımız için ayrıntıyı kaçırıyoruz. Bir binaya bakan bir kum tanesinin önemini kavrayamaz. Çünkü o kum taneleri harç olmuş önce duvarları sonra binayı meydana getirmiştir. Bakanlar binayı görür, binayı bilir.
Bazen ayrıntı bütünden daha önemlidir. Mesela bir yumurta. Ondan her gün yumurtlayan bir tavuk da doğabilir; seher vakti ötecek olan bir çil horoz da…
Bir çekirdek bir ağacın nüvesini taşır. İçinde bulundurduğu o esrarengiz yapılar yeni bir bitkinin dünyamızı süslemesine sebep olacaktır. Önce toprakta çimlenip daha sonra yeryüzünü selamlamayla başlayan hayat, bir tomurcukla farklı mahiyet kazanacaktır.
İşte o tomurcuk bir dalın ve dalların, bir yaprak ve yaprakların, bir çiçek ve çiçeklerin ilk habercisidir. Her şey o tomurcukla nihai şekil alacaktır. Bitki bir anlam kazanacaktır. Kimse bilmeyecektir ki bütüne ait bu özellikleri, bütüne ait bu güzelliklerin son kapısı bu tomurcuklar olacaktır.
Yeryüzünde her şey insanın emrine verilmiştir. İnsan bu dünyayı hem güzelleştirebilir, hem çekilmez hale getirebilir.
Yeryüzünü “yâr/sevgili” yüzü de, “yar/uçurum” yüzü de yapmak insanın elinde. Siz siz olun sakın “yâr” yüzünü, “yar” yüzüne feda etmeyin! Sonunda da pişman olmayın, pişman etmeyin! Bütün güzellikler sizin gönlünüzdedir. Gönlünüzdeki sevgi tomurcuklarını yok etmeyin.
Sizin de gönül tomurcuğunuz var mı?
Güzel değil mi?
Öyleyse tomurcuğunuzun değerini bilin. Onun yeşertip hayatınıza sevgi katın.
Fidanlarınızı kurutmayın. Yoksa hayat çekilmez olur.
