HAYATIN İÇİNDEN… Yaralamayan, kanatmayan, cehennem ve cenneti yaşatmayan aşk, aşk değildir. Ve bir gün hatırladığında yüreğini sızlatmayan, içinde pişmanlıklar yaratmayan aşk da, aşk değildir.
Yıllar sonra onu görmek istersin…
Her sabah onun sokağından geçmektesindir.
Bir gün, bir gün dersin…
Ve o vakit gelir…
Şaşırırsın, karşında arabasını park etmeye
çalışmaktadır.
Bir kez daha şükredersin…
Ne gönderirsen onun sana döneceği gerçeğine iman edersin…
Bu kadar mı dersin, bu kadar mı?
Elin ayağın titrer…
Kaçırmamak için, yolun ortasına arabanı park eder, inersin…
****
Arabasını park etmeye çalışmaktadır…
Telaşlanmıştır.
Arabadan inmesini beklersin…
Yüzünde biraz utançgaçlık…
Selamlaşırsın…
Sevgiyle sarılırsınız…
Hasretle… Utangaçlıkla…
Yaşattığın acılar için…
Yaşattığın hayal kırıklıkları için…
Hiçleşerek, içine katarak sarılırsın…
İstesen her şeyi bırakıp gelebilecek bir aşkı, çok hor kullandığını, her şeyden önce sen bildiğin için…
Sarılırken, özür diler gibi sarılırsın…
Sarıldığın anda dünya hiçleşir…
Sen ve o varsındır…
Keşkeler büyür de, büyür…
****
Yüzündeki tebessüm her zaman ki gibidir…
Sadece biraz daha büyümüştür(!)
“Büyümüşsün” dersin…
Tebessüm eder…
Çok değiştiğini, çok şey yaptığını anlatır.
Lisansını, yüksek lisansını yaptığını söyler…
Sevinirsin, onun adına…
Bir gün çay içmeye beklediğini söyler…
Acelesi vardır… Bekleyenleri vardır…
Arkasından bakarsın…
Araban yolun ortasında durmaktadır…
Arabana binip oradan ayrılırken, yüzünde büyük bir haz vardır.
Tabi ki, aynı zamanda pişmanlık.
****
Aşk, yaşarken hesapsız, coşkuyla sevmektir.
Büyük bir nehrin, denizlere kavuşmak için delice akışı gibi, coşkuyla, hesapsız akarsın aşka ve hayata doğru…
Aşk, yeniden hayatın anlamını bulmak için ölmeyi göze almak ve kavuştuğunda ise yeniden dirilmeyi becerebilmektir.
Büyük denizlere ve bilinmeyen yerlere doğru açılmış serüvenciler gibisindir.
Her yeni aşk, hayata farklı anlamlar katmaktır.
Aşk, aynı şeyleri farklı zamanlarda, farklı mekanlarda aynı hayal kırıkları ile yaşamayı göze alabilmektir.
Aşkın sonu her zaman ayrılıktır…
Hayatımızdan nasıl da akıyor aşklar…
Hayatımıza değerler katarak…
Yeni anlamlar katarak…
Biri bitiyor, yenisi başlıyor…
Biteceği güne kadar.
Her aşk, bitmeye mahkum olduğunu bildiğin halde, bitmeyecek gibi yaşamayabilmektir.
****
Her aşk, keser ayaklarını yerden, yükseltir gökyüzüne…
Her aşk, vurur seni yere, tüm sertliği ile…
Her aşk, yaralar…
Her aşk, döktürür gözyaşlarını…
Her aşk, ayrılıktır…
Her aşk biraz veda, biraz hüzündür…
Her aşk şehvettir, arzudur…
Her aşk cennet ve cehennemin iç içe geçişidir.
Her aşk arafta yaşamayı tercih etmektir.
Aragon’un dediği gibi, “Bir tek aşk yoktur acıya gark etmesin. Bir tek aşk yoktur kaplte açmasın yara” dır.
Her aşk sonunda hayat gibidir.
Her aşk hem mutluluk hem mutsuzluktur.
Ne olursa olsun her aşk yaşadığını hissetmektir.
Ne diyordu Aragon, “Mutlu aşk yoktur.”
İnsan her şeyi elinde tutamaz hiçbir zaman
Ne gücünü ne güçsüzlüğünü ne de yüreğini
Ve açtım derken kollarını bir haç olur gölgesi
Ve sarıldım derken mutluluğuna parçalar o şeyi
Hayatı garip ve acı dolu bir ayrılıktır her an
Mutlu aşk yoktur
……..
Güzel aşkım tatlı aşkım kanayan yaram benim
İçimde taşırım seni yaralı bir kuş gibi
Ve onlar bilmeden izler geçiyorken bizleri
Ardımdan tekrarlayıp ördüğüm sözcükleri
Ve hemen can verdiler iri gözlerin için
Mutlu aşk yoktur
…….
Bir tek aşk yoktur acıya garketmesin
Bir tek aşk yoktur kalpte açmasın yara
Bir tek aşk yoktur iz bırakmasın insanda
Ve senden daha fazla değil vatan aşkı da
Bir tek aşk yok yaşayan gözyaşı dökmeksizin
Mutlu aşk yoktur ama böyledir ikimizin aşkı da
