Bir kış mevsimini daha yaşıyoruz.
Meteoroloji kar haberi vermeye başladığında önce sevindik. Daha doğrusu sevinenler oldu. İlk kar haberi geldiğinde okullar devam ediyordu. Bu da tatil umudu demekti. Nitekim öyle de oldu okullar karne tatiline girmeden önce yerine göre 1-2 gün tatil oldu.
Tatili en çok öğrenciler ve öğretmenler sevdi. Çünkü kısa süreli bir nefeslenme demekti. Yakıtı azalmış olan okullar varsa müdürler sevindi. Dersleri iyi olmadığı halde her gün okula gitmeye “mecbur” olan öğrenciler daha çok sevindi.
Program dışı tatillerin ardından karne tatili geldi. Bu iki hafta okulun olmayacağı anlamına geliyordu ki velilerin bu işe sevindiklerini söyleyemem. Çok veli çocuğunu evde durmasınlar diye okula yolladıkları gayri resmi bilinen bir şey. Tatil demek evde çocuk “dırdırı” demek.
Karnelerdeki notlar elden geldiği kadar yüksek verilmesine rağmen bir iki puanla bazı belgeleri almaya hak kazanamayan öğrenci velileri bazen içinden bazen de alenen bazı öğretmenlerin geçmişini hatırlayıp bazı sözleri savurdu durdu.
Bütün bunlar bilinen şeyler.
Ancak her öğretmen okulun ilim irfan yuvası olduğuna dair nutukları belli zamanda irad ederken gelen karne tatilini kendisi ne kadar verimli değerlendiriyor anca kendi bilir.
Mesela 14 günlük tatilde öğretmen bir araştırma yapacak mı? Kitap okuyacak mı? Gelecek dönem için bazı çalışmalar yapacak mı? kendi dersi ile ilgili yeni şeyler öğrenmeye çalışıyor mu? Buna dair sorular…
“Böyle kuşun böyle kuyruğu olur” atalar sözü zamanında ne için söylendi bilmem ama bu söz günümüz “İdareci, veli ve öğretmenlerine” tıpatıp uyuyor.
İdareciler öğretmenden yüksek not ister, veli çocuğuna dokunulmazlık ve imtiyaz ister, öğretmen okul dışı vakitlerini eğitim haricinde kullanır” gariban vatandaş da “Böyle kuşun böyle kuyruğu olur” atalar sözünü nakarat halinde terennüm eder.
Kısaca yine atalarımızın dediği gibi “Eşek dağda ölür, zararı eve gelir.”
Bu arada kışın bölgede sert geçtiğini söylen büyüklerimiz var. El hak doğrudur. Ama mevsimdir gelir geçer. Bütün mesele zamanın nasıl geçtiğidir. Tabii bu arada yiyeceği, yakıtı olmayan dar gelirlileri de düşünmek lazım. Daha doğrusu düşünmesi gerekenin düşünmesi gerek.
Kış her zaman “zor” geçen mevsimdir. Bakmayın siz kayak merkezlerinde veya sıcak bölgelerdeki turizm merkezlerindekilere. Hani “Tuzu kuru” diye bir tabir vardır ya oradakiler için söylenmiş sözler cümlesindendir.
Bu yazının okuyucuyla buluştuğunda okulların açılmasına iki gün kalacak. Öğretmenler ve öğrenciler okullarının yolunu tutacak. Veliler biraz nefes alacak. Öğrencilerin başına olumsuz bir şey gelmediği müddetçe-ki gelmemsi temennimizdir- veli okula uğramayacak. Sene sonunda notların yetersiz verildiğinden dem vuracak, üniversite imtihanlarında baraja takılan öğrenci velisi sistem hakkında atıp tutacak, üniversite mezunu olup iş bulamayanlar “boşuna mı okuduk” diyecek, özel dersler, kurslar devam edecek, özel okullar devlete tepeden bakmaya devam edecek, kısaca hayat devam edecek.
Biyoloji ve Fen öğretmenleri nefes alan her canlının yaşadığını söyleyecek.
Yani dünyamızda epey canlı var.
Yeni öğretim dönemini ülkeye hayırlı olmasını diliyoruz.
