Yar Ve Kar

Yar nedir diye bir sual edilse ne dersiniz?
Evet, herkes öyle der bence. Yar denilince akla ilk gelen “sevgilidir”, canandır…
Kar denilince akla ilk gelen nedir. Elbette kışın yağan…
Yar gerçekten sevgili midir her zaman? Mesela “uçurum” anlamına da gelmez mi?
Kar´ı “kâr”dan ayıran bir inceltme işareti mi? Hani o sermaye sahiplerinin anaparadan kazandıkları fazlalık…
Görüldüğü üzere yar denilince sevgili, kar denilince meteorolojik olay anlaşılıyor önce. Hemen “uçurum” ve “fazlalık gelir” gelmiyor akla.
Yar…
Ne sihirli kelime.
Şairler ona “canan” demişler. “Can”a ilave yaparak.
Kim uçuruma yar ismi koymuş öyleyse demeyin.
Kim koymuşsa doğru koymuş bence. Her “yar” bir uçurumdur. İster sevgili anlamında anla, ister dipsiz bir kuyu olarak.
Değil mi ki bir yârin var. O zaman bin yaran var demektir. Seni hangi uçurumların beklediğini nasıl bilebilirsin.
Yâre ulaşmak için, dipsiz kuyularda da kalmayı göze alırsın uçurumların tepesinde de… Nedir ki karşılığı. Olsa olsa bir candır.
Ne diyor Fuzuli:
“Canı canan dilemiş minnet canıma”…
Eh canı cana dilerse yapılacak işi de söylemiş bu mısraın ardından:
“Can nedir ki vermeyeyim cananıma”…
O halde aşığı uçurumla mı korkutacaksınız? İşte yar öyle bir uçurumdur.
Peki, “kar”a gelelim.
Yar aslında pahası biçilmeyen kârdır.
Şayet sadık bir yara sahipsen, uçurumlardan kurtulup düzlüğe çıktınsa yardan daha karlı ne olabilir?
Yar kârdır…
Can zaten senin değildir. Onu canlar canı yani canan istedi mi vermek olmaz. ne diyor Fuzuli:
“Canı canan dilemiş vermemek olmaz ey dil (gönül)”
Can değdin nedir ki?
Haddimiz olmayarak bir beyit de biz ilave edelim bitsin bu yazı.
Canandan mahrum ise cana ne gerek
Can denilen şey ancak canana gerek