Herkesin bildiği fakat sadece bu günlerde kıymet biliniyormuşcasına günlere sığdırılamayacak kadar büyük olup ta bir güne sığdırılan kadınlar günü bugün.
8 Martta zirveye çıkartılıp 9 Mart ve sonrasında dokuz doğurtturup en dip kuyuya atılan kadınların, atıldığı dip kuyudan çıkmakla geçer ömrü… İtilen, kakılan, horlanan hep kadın. Erkeğin iki dudağı arasından çıkacak 
cümlelere bağlıdır kimi kadınların hayatı.
Sessizliktir, çığlıktır yerine göre. Bakılan, görülen her yerde birazcık kadın. Doğada bir çiçek, çiçekte bir kelebekte. Rüzgârın sesinde, yaprağın yeşili, denizin rengi, dalganın, bülbülün sesi. Yağmur sonrası toprak kokusu.
En güzel beste, en özel şarkıdır sevdiğine. Kumrunun sadakati, sevgilinin nazı, kaderin cilvesi… Kısaca kadın her yerde, her şeyde… Sen anlatılmaz yaşanırsın kADIn. Kadın bile kadından doğar tüm masumiyetiyle. Çilesine çile katar. Gökyüzü gibi uçsuz bucaksız alabildiğine özgür, hür uçar bilinmezlere doğru. Bazende tutsak eder kendini küçücük bir kalbin sahibine. Sahip çıkar sahiplendiğine. En onulmaz sabırda bulunur en olmadık zamanda. Bir gün bir bakarsınız onulmaz sabrı eceli olmuş adı bir musalla taşında.
Fazla söze ne hacet… Hayatı kadın bilip sessizliğinde huzur, fırtınasından korun. Meşrebinde demlen. Gözlerinde gökkuşağını seyrettiğiniz, Gülüşüne meylettiğiniz kadın. Saçlarını okşarken parmağınıza aşk dolayan kadın. Sinesinde en tatlı hayale daldığınız, dudaklarında demlendiğiniz, ekmeğinde aşında kadın. Kadın olmasa bomboş hayatınız.
Kadınsız bir gününüz bile geçmemesini diler, tüm dünya kadınlar gününü kutlarım. Kadınca Kararınca. Kadınca Kalın, Tadında Kalın.
