Bir süredir satış haberlerini beklediğim firmalardan biriydi Özsüt.
Bir ayağı Amerika’da olan Yönetim Kurulu Başkanı İbrahim Urlulu ile röportajımızda markayı parlak bir noktaya taşıyarak satışa hazırladıkları izlenimi edinmiştim.
Özsüt markasını doğrusu iyi parlattılar.
Kemalpaşa’daki fabrikada üretimi endüstriyelleştirdiler.
Tatlı dükkanlarının aynı çeşitlerle yola devam edemeyeceğini zamanında öngörerek, fark yarattılar.
Sonuçta, hedefe uygun olarak Infinity Invest Holding Anonim Şirketi ile satış görüşmeleri sürdürüldü ve Rekabet Kurulu’nun onayı halinde 1938 yılında İzmir Kemeraltı’nda doğan Özsüt markası el değiştirecek.
KÜÇÜK DÜKKAN
Benim kuşağım, ‘ucundan, azcık’ ama önceki kuşaklar, Özsüt’ün dükkanını ve Kemeraltı’nın eski ihtişamlı günlerini iyi bilirler.
Ayakkabı satış ve imalatçıları, gıda ile uğraşan toptan ve perakendeciler, inşaat malzemesi satanlar da eskiden buradaydı ve İzmir ticaretinin kalbi Kemeraltı’nda atardı.
İzmirliler bir küçük altın, bir düğme, renkli makara, bayramlık alırlardı.
Zengin-fakir herkes alışveriş yapar, hoşça vakit geçirir hatta bazen bir şey alınmadan şöyle bir gezinti yapılıp dinlenilirdi.
Bir zamanların meşhur Şükran Lokantası öğlenleri gidilebilecek en prestijli yerdi.
Sabah saat 8’de Çorbacı Hamza’da yer bulabilmek için ayakta bekleyenler çok olurdu.
Ve tatlı yemek. Ayrı tören, ayrı bir ritüeldi.
Aksüt, rahmetli Rıza Usta burada tatlıcılığa ilk başlayan isim oldu.
Onu çok sevdiğim dedem tanıştırmıştı bize, her bayramda mutlaka Aksüt tatlıları gelirdi evimize.
Sonraları biz annemle gitmeye başladık. Ekmek kadayıfı, kazandibi, peynir tatlısı enfesti.
Tatlılara mutlaka manda kaymağı konulur, günlük sütlerle yapılan harika lezzetler tadardık. Dondurmanın hasını onlardan yemişimdir. Sefer Usta ise özellikle kazandibinin kralıydı. O küçücük, dört beş kişinin birlikte zor durduğu dükkana gitmek, sıra beklemek, bugün Kordon’da yemek yemekten zevkliydi.
Sanırım 80’lerden sonra Bolulu Hasan Usta geldi. Geç keşfettim fakat hala karadutlu dondurmasına bayılırım.
ZOR GÜNLER
Sonra Kemeraltı çok değişti.
İş kollarının çoğu kendi site ve çarşılarını oluşturdular.
Kemeraltı uyuyan güzele dönüştü.
AVM rüzgarlarına direnemedi. Doğru düzgün bir restorasyon, yeni projelerle yeni bir kimlik kazanabilirdi, olmadı.
Aksüt, baba vasiyeti olarak özelliğini bozmadan yıllarca burada mücadele verdi.
Bolulu Hasan Usta bu çarşıdan Türkiye’ye uzanan bir zincir yarattı.
Sefer Usta’nın oğulları ise Özsüt ile hızlı yol aldılar, Kemeraltı’nın dışına çıktılar ve bugün bu noktaya ulaşıldı.
Bir zamanların Özsüt Muhallebicisi 3 bin çalışanıyla, 44 şehirde 185 bayiye ulaştı.
Şimdi ise dev bir satışa imza atıyor.
Doğrusu küçücük bir dükkandan doğan bir markanın büyümesi biz tanıkları mutlu ediyor ve o eski günleri gözümüzün önüne getiriyor.
Marka yaratmak zor ve uzun bir süreç. Dilerim İzmir’de doğan, gelişen, markalaşan değerler gelecekte birer dünya markasına da dönüşür.
