Soma’da acılar hala taze. Milyonlarca insan, yüzlerce insanın ihmal sonucu canlarından olmasına ağlıyor. TV.nin karşısına geçtiğimizde hangimizin yüreği bir çok işçimizin canı pahasına insanlık örneği sergilerken kor kor olup yanmaz o gözlerden o koru közü akıtmaz?
“Soma’da Son Durum” diye manşet atan gazeteler artık maden ocağında mahsur kimse kalmadığını yazıyor. İçeride 
kalmadı belki ama dışarıda eşini, çocuğunu, babasını, arkadaşını, yakınını vs. kaybedenlerin yürekleri mahsur kaldı en tutuklusundan… Onların yürek yangınını, kömür karası yazgılarını kim, kimler değiştirebilir? Günlerce konuşuldu fakat hala yüzlerce gariban işçinin ölümüne sebebiyet veren/verenler ortaya çık(a)madı çıkarıl(a)madı.
Provokasyon üstüne provakasyon…
Bir türlü iktidar partiyi kabullen(e)meyip her fırsatta istifaya çağıran GÜÇ(SÜZ)LER var. Ölenler çok mu umurlarında belli değil. Sorumlular her kimse cezasız kalmamalı. Bu hükümet dahi olsa… Anında sorumlu gördüğü hükümete yüklenmek olayın hükümet antitaraf yanlılarının bu olaydan rant çıkarma peşinde olduğu alenidir. Ne iktidar partiler ne diğerleri acımız bu kadar büyükken ayrık değil birlik olalım.
Olayın aydınlatılmasında orada çalıpta hayatta kalan işçilerin ağzından çıkacak her söz dikkate alınmalı araştırmalar o yönde yoğunlaştırılmalıdır. Şüpheli olarak yirmi beş kişi tutuklandı ancak her biri serbest bırakıldı. Suçlu kim? Kimse değil mi? Ya da biz vatandaşlar mı suçluyuz? Çoğu taşeron firmaların gerekli önlemleri alma titizliğini göstermediğini bile bile canı pahasına ekmek parasına çalışan, haksızlığa ses çıkar(tıl)mayan işçilerimiz mi? Suçsa hepimiz suçluyuz.
Onarılamaz imkansızlıkları getireni imkan bilmişiz, nimet bilmişiz bir ekmek veriyor diye. Talihsiz işçilerimiz madene vurduğu her kazma darbesinde ölüme bir adım daha yaklaşıyordu kendi mezarını kazdığından habersiz… Önceki yıllarda ihmalsizlikten ölen maden işçilerimiz ne çabuk unutuldu da ölümler ölümleri getirdi. İş verilen taşeron firma enine boyuna araştırıldı mı? Bastır parayı al ihaleyi mi oldu? Ya da falancanın falancası diye mi ihale verildi? Denetim yeterlimiy di? Yoksa faili meçhul ölümler gibi mi bu olayın altında yatan gerçeklerde?… Biteviye soru hep soru. Ama cevapsız soru ve sorular…
Çıkardıkları kömürle sobaları değil yürekleri yakıyor artık o işçilerimiz. Sorumlu(lar) kim kimlerse onları yüreği yanmadı. Bir dönün bakın arkanızda bıraktığınız enkaz yığınına belki o kömürden daha kara vicdanınızda nokta kadar beyazlık kalmıştır da suçunuzu itiraf edersiniz.
Ortalık iyice karışsın nasıl olsa çıkar biri alakalı yada alakasız. Üstlenir yada üstlendirilir. Vay o suçlunun akibetine… Birileri bu elim kazadan daha fazla rant sağla(ya)madan olayın önemine binaen sorumluların ortaya çıkarılmasındaki gayretler aşama kaydetmelidir.
Soma’da ölenlerin şehit mi? gazi mi? soruları gündeme geldi. Kimi gazeteciler ölenler gariban takımı ya hemen iki cümleyle dalgalarını geçmeden yapamadılar. Çocukça söylenen ne şehit ne gazi……gerisini yazmaya, söylemeye insanın ne dili ne eli varıyor.
Siyasi tercihlerinden dolayı da ölümlerini müstehak gören ve bunu bir basın aracılığıyla tüm dünyaya duyuran maalesef işçilerimizin eline, yüzüne bulaşan kömür karası vicdanlarına bulaşmış zavallı yaratıklar ve mahiyetinde yazan ve yazılanı destekleyenler…
23 Nisanda çocuklar coştu. 19 Mayıs’ta gençler konuştu. Ama günün anlam ve önemini değil, Soma’daki talihsiz olayın önemini konuştu herkes gibi…
Bu vesileyle tüm gencin, gençliğin ve gencim diyenlerin 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı kutlu olsun, ölümsüz olsun bundan sonraki bayramlar diyoruz.
Soma’da hayatını kaybeden (kaybettirilen mi demek gerekiyor acaba?) tüm işçilerimizin ruhları şad olsun. Yakınlarına Allah sonsuz sabır versin. Tüm insanlığın ders aldığı bir olay olur da bir daha böyle bir vahim olay yaşamayız inşallah.
