Avrupa tarihini biraz okuyanlar; Galyalılar’ın (Keltler’in), Roma’yı 7 ay kuşatıp Romalıları güç durumda düşürdüklerini bilirler. Romalı 80 senatör, Keltlerin Başbuğu Brennus ile uzun pazarlıklar yaparlar ve sonuçta belirlenen ağırlıkta altın verirlerse kuşatmanın kaldırılacağı konusunda anlaşırlar. Gerçekten de Keltler altınları aldıktan sonra Roma’yı kuşatmaktan vazgeçerek, kendi topraklarına dönerler.
Romalı senatörlerle Brennus’un huzurunda altınlar bir terazide tartılırken, Keltler tartıda kendi lehlerine hile yaparlar. Romalı 80 senatör bu duruma itiraz ederler. Keltlerin Başbuğu Brennus belinde taşıdığı ağır kılıcını terazinin ağırlık olan kefesine koyarak şöyle haykırır: “Vea Victis!” Yani “Zavallı Yenikler!”
Bu tarihi olayı şunun için anlattım: Yenik taraf her zaman zavallıdır. Galip gelen taraf her zaman haklıdır ve güçlüdür.
Türkiye’de ordu yenilmiştir. Hem de esir alınmıştır. Galip gelen güç kazanmıştır ve terazinin bir kefesine istediği ağırlığı ve kılıcını koymuştur. İtirazlar haklı dahi olsa; gücün ve kılıcın karşısında bu itirazlar ve hukuk hafif kalmıştır, hatta haksız duruma düşülmüştür.
Ergenekon, Balyoz vb. tertiplerle ordunun bir bölümü artık esir alınmıştır. Haklı ve suçsuz olmaları önemli değildir artık, terazinin öbür kefesinde bulunuyorlar ve yenik durumdadırlar. Onlar artık “Zavallı Yenikler”dir. Önemli olan galip gelmektir. Maalesef önce Türk halkı yenilmiştir, daha sonra Türk ordusu.
Yenilginin sebebi nedir? Sebep daima yenilende aranır. Bu bir askeri ve sportif kuraldır. “Nerede hata yaptım ki yenildim.” diyebilmek artık zavallı yeniğin düşünmesi gereken bir olgudur.
Zamanında bütün güç elinde iken, bu gücü toplumun ve halkın yararına kullanmazsan; küçük şahsi hesaplar içinde olursan, sonunda Cumhuriyeti kuşatmak için yıllarca hazırlık içinde olanların kılıçları, ağırlığın bulunduğu terazinin kefesinin üstüne konulur. Ve “Zavallı Yenikler” durumuna geliverirsin.
İnsanların başörtüleri ile uğraşılırsa, namaz kılıyor mu, kılmıyor mu? diye araştırmalar içinde bulunulursa, bunun gibi gereksiz işlerle vakit geçirilirse, Cumhuriyet’e yönelik tehditler göz ardı edilirse; Türklüğü aynı Roma gibi kuşatıverirler. Türklüğü kuşatanlardan terazide adalet beklemek beyhudedir. Gördük, temyizdeki itirazların nasıl geri döndüğünü. Çünkü artık “Zavallı Yenikler” durumundadırlar.
12 Eylül 1980 Darbesini hatırlıyorum. Binlerce insan işkencelerden geçti, binlerce aydın üniversitelerden atıldı, binlerce insan yurtdışına kovuldu ve vatandaşlıktan çıkarıldı. Yüzlerce insan darağaçlarında can verdi. Onbinlerce insan hapishanelerde çürüdü. Ne için oldu bu? Emperyalistlerin hoşuna gitmek için yapıldı.
Emperyalistler seni dize getirmek için yaptığın hatalardan yararlanarak PKK denilen bir canavar yarattı, “Kürt sorunu” diye olmayan sözde bir sorun türetti. Akıllanmadın ey kavm-i Türk, bu tuzaklara düştün. Kendi vatandaşına dışkı yedirdin. Kendi topraklarını bombaladın, köyleri boşalttın. Dilerini yasakladın, hapishane sayılarını artırdın. Kimilerine “komünist” dedin attın içeri, kimilerine “bölücü” dedin içeri attın. Bu da yetmiyormuş gibi “dinci ve yobaz” avına çıktın. Başörtüsü dedin, yasaklamaya kalktın. Namaz kılan inançlı insanı dahi ordudan attın, devlet dairelerinde iş vermedin, üst kademelere getirmedin.
İktidarlarda iken siz “Zavallı Yenikler”; sanayileşmeden modernleşmeyi dayattırın. Ekonomiyi düzeltmeden demokratikleşmeye geçişin sonunun bu olacağını hesap dahi etmedin. Asker elitistler, bürokrat seçkinler yarattın.
Roma kuşatılmışsa işte bu sebeplerle kuşatıldı. Anladın mı “Zavallı Yenikler”? Artık hiçbir bedel, galibin kılıcının ağırlığına eşit olamaz, çünkü yenildin. Ama üzülmeyin ey “Zavallı Yenikler!” Ağır kılıcını terazinin bir kefesine koyanlar; aynen senin yaptığın hataları yapıyorlar. Bu hatalarını, son yıllarda zulümle, haksızlıkla, adaletsizlikle devam ettiriyorlar. Şimdi onların “Zavallı Yenikler” olmasına sıra geldi, kendi sonlarını getiriyorlar.
