DERSHANELERE GİTMENİN FARZ OKULA GİTMENİN NESH OLDUĞU YILLARDI
ARTIK
TAPINAKLAR KAPANIYOR…
Sınav kavramı, toplumumuzun 1960 yılında tanıştığı ve her geçen gün içselleştirdiği bir kavramdır. Sınav zamanla toplumumuzun geleneklerinden biri oldu. Sınava hazırlanmak ise kutsal ayinler kadar ciddi bir eylemdi. Bu kutsal ayinler her yerde yapılamıyordu. Herkes dilediği yerde sınava hazırlanamazdı. Toplum, öğrencilerin sınava hazırlanma ayinleri için özel tapınaklar inşaa ettiler. Tapınağa giriş çıkışlar ve yakarışların belli saatleri vardı.
Bu tapınaklarda Rahipler öğrencileri vaftiz ediyorlardı. Rahiplerin hiç mi temizlenmeye ihtiyacı yoktu. Elbette onlarında temizlenmeye ihtiyacı vardı. Hatta öğrencilerden önce rahipleri temizlemek, arındırmak gerekiyordu. Rahipler temiz olsun ki öğrencileri vaftiz edebilsinler.
Rahiplerin söyledikleri tek şey daha çok çalışmaktı. Öğrenciler çok çalışmalı ama çalışmanın nasıl olacağına dair sorular sorulmamalıydılar. İlla ki rahiplere soru sorulacaksa soruları mutlaka test sorusu formatında olmalıydı. Deneme sınavı olan günler ,kutsal günlerdi. Deneme sınavlarından sonra hiç kimse bir şey yapmamalıydı. İnsanlar günahkâr olsa da büyük küçük günah işleseler de kimseler tapınağa girmekten men edilemezdi. Hatta tüm gençlerin tapınağa girmesi için telkinlerde bulunulur ve girmeleri teşvik edilirdi.
Her tapınağın kutsal kitapları vardı. Kutsal kitapları okumak kadar taşımakta sevaptı. Kutsal kitaplar yanlışlarla doluydu. Kutsal kitapta doğrular ise her zaman tekti. Kutsal kitapta kazanmanın yolları ayrıntılı olarak anlatılırdı.Kazanmak isteyenler kazanmak istediklerini açık ve net olarak gördükleri her yere yazmalıydılar.Kazanacaklarını ne kadar çok yere yazar ve ne kadar büyük yazarlarsa kazanacaklarına o kadar çok inanırlardı.
Tapınakların rahipleri, durmadan sihirli kürelerine bakar ve öğrencilere çalışmaları için program yaparlardı. Ne zaman nasıl çalışması gerektiğini bilemeyen öğrenciler vardı. Bu öğrencilere rahipler İsrafil’in suura üfleyeceği zamana kadar telkinlerde bulunmaya kutsal kitap üzerine yemin etmişlerdi.
Tapınağa yanlışlıkla girmiş olsanız bile mutlaka tapınağın kurallarına uymak zorunludur. Kazanmak isteyenler kendilerini dünyadan olmasa da sosyal hayattan soyutlamalıdırlar. Bu tapınakta insanların canı sıkılmayacağı için eğlenmekte yasaktır.
Tapınaklarda 24 saat müzik çalınarak öğrencilerin Moootivasyonu güçlendirilir. Bu Moootivasyon öğrenciler üzerinde o kadar etkilidir ki; müzik olmadan hiçbir eylemde bulunamazlar. Kutsal tapınağın kitapları ne kadar çok ezberlenirse o kadar çok yaklaşılacağına inanılır vaat edilen cennete.
Kutsak tapınaklar kendilerine yakın ve faydalı gördükleriyle daha yakından ilgilenirler. Çünkü tapınakların ayakta kalması o kişilere bağlıdır. Tapınaklarda bu kişiler için özel yerler oluşturulmuştur. Bu kişilerin beslenmeleri bile özel yöntemlerledir. Belli dönemlerde kamplara alınırlar. Bu kişilerin diğerleriyle konuşmaları hatta onlarla birlikte olmaları yasaklanmıştır. Bunlara bu kadar özen gösterilmesi geleceğin rahipleri olacaklarındandır.
Bu dinin cezaları kadar mükâfatları da bambaşkadır. Kendini tapınağa adayıp kazananların daha ilk gün ayakları yerden kesilir. Onlar için dünya farklıdır artık; önceki yaşadıkları dünyadan. Dünyayı kendilerinin sanarak yaşamaya başlarlar. Birkaç hafta sonra kazanlardan artık kimsenin haberi olmaz tıpkı Hz. İsa’dan kimsenin haberi olmadığı gibi.
Kazanamayanlara Tapınağın kapısı her zaman açıktır. Ayinlere devamsızlık yapanlar Tapınağa tekrar girmenin bedelini ödeyip tapınağa girmenin zevkini yaşarlar. Tapınağa girer girmez kazanacaklarını, kazanmak istediklerini dağa ve taşa yazmaya başlarlar.
Evet, olur mu öyle şey demeyin. Bu bir inanış inanmasanız da saygı duymalısınız. Şayet nasıl olacağını biliyorsanız? Bildiklerinizi artık onlarla da paylaşmanın zamanı gelmedi mi?Tapınakların açılış yıldönümünde sizlere tapınak ve rahiplerle ilgi çok ama çok önemli şeyler anlatacağım.Biliyorum sabırsızlanıyorsunuz ….
Bilgi Aktivasyon Uzmanı
Ercan HARMANCI
ercanharmanci@hotmail.com
